ده لحظه مهم و کلیدی در تاریخ چتر بازی و سقوط آزاد – قسمت دوم

۱۹۶۴: اولین تونل باد

تونل باد عمودی نوعی تونل برای تجربه‌ی سقوط آزاد است که با تونل های باد افقی رایجی که برای آزمایش ایرودینامیک هواپیما یا ماشین ها به کار می روند، تفاوت دارد.

در سال ۱۹۶۴ برای اولین بار فردی پرواز در یک تونل عمودی را در اوهایو آمریکا تجربه کرد. این اقدام او باعث ایجاد دوران جدیدی برای پرواز در فضای بسته شد. اولین تونل باد در سال ۱۹۷۸ توسط جان سنت ژرمین ساخته شد. او که این تونل را برای استفاده‌ی فرزندانش ساخته بود تمایل داشت تا آنها بتوانند سقوط آزاد را در محیطی ایمن تجربه کنند.

از آن زمان چتر بازی در فضای بسته به طور چشمگیری پیشرفت کرده و امروزه در سراسر جهان ده ها تونل باد وجود دارد که صرفا برای استفاده چتربازان و سایر افردی است که تمایل دارند سقوط آزاد را تجربه کنند.

۱۹۷۸: سیستم انتشار سه حلقه ای

این سیستم در سال ۱۹۷۸ و به عنوان وسیله ای برای اتصال (و جدا کردن) کانوپی از مهار آن، توسط بیلی بوت اختراع شد.

چتر نجات اصلی ممکن است همیشه کارنکند و باز نشود به همین دلیل است که چتربازان مدرن با یک چتر نجات یدکی پرش می کنند. اما برای استفاده از  چتر یدکی ابتدا باید کانوپی یا همان چتر اصلی پاراشوت را جدا کنند.

قبل از اختراع سیستم انتشار سه حلقه ای، این جدایی به وسیله جدا کننده “کیپ ولس” انجام می شد، که سنگین بود و احتمال خرابی و کار نکردن خودش هم بالا بود. اما در مقابل سیستم انتشار سه حلقه ای جدایی پاراشوت یا همان چتر نجاتی که درست کار نمی کند را سریع تر و آسان تر کرده است که به دلیل مزیت مکانیکی‌ای است که این سیستم نسبت به “کیپ ولس” دارد. در این سیستم نیروی به مراتب کمتری برای جدا کردن پاراشوت نیاز است.

این سیستم به عنوان یکی از مهم ترین اختراعات در تاریخ سقوط آزاد شناخته می شود.

۱۹۸۰: سقوط آزاد دو نفره به عنوان یک ورزش پذیرفته شد

تندم اسکای دایوینگ یا همان سقوط آزاد دو نفره، شاخه ای از ورزش اسکای دایونگ محسوب می شود که در آن هنرآموز همراه با یک مربی، با یک پاراشوت ، از هواپیما پرش می کند. این روزها اسکای دایونگ روشی محبوب برای تجربه اولین پرش به شمار می آید، اما همیشه به این صورت نبوده است.

در اوایل دهه‌ی ۱۹۸۰، سقوط آزاد دو نفره در وضعیت آزمایشی قرار داشت و هنوز به عنوان یک ورزش کاملا پذیرفته نشده بود. در نهایت FFA (اداره هوانوردی فدرال) سقوط آزاد دو نفره را از حالت آزمایشی خارج کرد و با این اقدام، زمینه را برای رشد ورزش اسکای دایوینگ در میان مردم فراهم کرد.

بیشتر بخوانید: ده لحظه مهم و کلیدی در تاریخ چتر بازی و چتر نجات – بخش اول

۱۹۸۹: اختراع فعال ساز اتوماتیک سایپرس

با توسعه روز افزون ورزش چتر بازی، پیشرفت های قابل توجهی در حوزه ایمنی این ورزش نیز صورت گرفت. اختراع “سایپرس” که یک فعال کننده خودکار است یکی از مهم ترین نوآوری ها در حوزه امنیت چتر بازی به شمار می رود.

دستگاه فعال سازی خودکار، دستگاهی کوچک است که فشار و سرعت هوا را چک می کند. این دستگاه در صورتی که تشخیص دهد که چتر باز همچنان در حال سقوط است و ارتفاع از حد مشخصی که خود چتر باز به آن می دهد پایین تر آمده، چتر نجات ذخیره را باز می کند. این به این معناست که چترباز اطمینان پیدا می کند که اگر ارتفاع مناسب باز کردن چتر را فراموش کرد یا حتی در حال سقوط بیهوش شد، چتر نجات او در زمان مناسب باز خواهد شد.

قبل از اختراع “سایپرس”، تعدادی فعال کننده اتوماتیک در بازار وجود داشت اما هیچ کدام قابل اطمینان نبودند. امروزه تقریبا همه‌ی چتربازان از فعال کننده های خودکار استفاده می کنند که در درجه اول از “سایپرس” و در غیر این صورت از رقیب آن یعنی “ویجیل” بهره می گیرند.

۱۹۹۱: فیلم “پوینت بریک” و شناخته شدن سقوط آزاد میان مردم

“پوینت بریک” (POINT BREAK) فیلمی بود که برای نخستین بار در سال ۱۹۹۱ اکران، و بعد ها در سال ۲۰۱۶ مجددا ساخته شد. داستان این فیلم در مورد یک مامور مخفی FBI است که به دنبال دستگیری گروهی از موج سواران که مشکوک به دزدی از بانک هستند می رود.

در فیلم‌نامه‌ای مشابه با فیلم “کات اوی” که بعدا ساخته شد، شخصیت اصلی خودش را در حالی که در سبک زندگی پر از آدرنالین تبهکاران غرق شده است، پیدا می کند. در صحنه‌ای از فیلم این گروه شخصیت اصلی را که توسط کیانو ریوز بازی شده برای پریدن از یک هواپیمای فوق العاده متقاعد می کنند.

پوینت بریک یکی از اولین فیلم ها در مورد اسکای دایوینگ و سقوط آزاد بود که در گیشه عملکرد موفقی داشت که باعث شناسانده شدن هرچه بیشتر این ورزش در میان مردم شد.

آیا شما برای چتر بازی آماده هستید؟

چتر بازی یا همان اسکای دایوینگ تجربه ای فوق العاده است که در طول پانصد سال به تکامل رسیده. هر ساله بیش از پانصد هزار نفر فقط در ایالات متحده برای اولین بار این ورزش را امتحان می کنند. و در حال حاضر میلیون ها نفر در سراسر دنیا این ورزش را حداقل برای یک بار تجربه کرده‌اند.